ni:ara castillo
Umiiyak ka nanaman,
Sabi mo di ka na masasaktan,
Bakit ngayon heto ka nanaman,
lumuluha..na siya ang dahilan.
Bakit kasi ayaw mong pakinggan?
Ibaling sa akin..pag-ibig mo'y inaasam,
Pangakong hinding-hindi ka sasaktan,
Hindi ka iiyak sa piling ko,kahit minsan.
Hindi mo ba kayang puso ay turuan?
Bakit di subukan,wala ka bang kapaguran?
Labis na pagluha'y bakit pinagtitiisan,
Iyan ba ang kahulugan sa'yo ng pagmamahal?
Asahan mong lahat ay aking gagawin,
Lahat ng gusto mo ay aking susundin,
Makamit ko lamang iyong pagtingin,
Lumuha kang muli'y hindi mo daranasin.
Kung pwedeng sa kanya'y ikaw aking agawin,
Na parang isang bagay na pwedeng nakawin,
Kasalanan mang mortal kung ito ay ituring,
Hwag ko lamang makita muli ka nyang paluhain.
Nabigo ka nanaman sa iyong kasuyo,
Heto ka umiiyak puso ay nagdurugo,
Nadala ka na naman sa huwad na pangako,
Bat di mo magawa,ipalit ako sa iyong puso?
Ang isang katulad niya'y di dapat iyakan,
Narito naman ako sa iyo'y nagmamahal,
Di ko hinihiling pag-ibig ko ay suklian,
Umiyak kang paulit-ulit ako ang nahihirapan.
Ngunit ang yong puso'y bihag ng salawahan,
Tatanggapin pagkatalo,maluwag sa kalooban,
Di mo man tumbasan alay kong pagmamahal,
Narito pa rin ako bilang iyong kaibigan.
Tanging ninanais iyong kaligayahan,
Mga paghihirap mo'y nais kong matuldukan,
Tunay na pag-ibig iyo sanang masumpungan,
Hwag na sanang maulit..umiyak ka na naman.
oct.26,2011
No comments:
Post a Comment