Bakit ba hindi ka maalis sa isipan ko..
lagi kong iginigiit sa utak ko na kalimutan na kita...
nasasaktan na kasi ako ng sobra sa mga pinaparamdam mo..
ano ba ang dapat kong gawin para paniwalaan mo.
sobrang nahihirapan na ako sa sitwasyon na ganito..
pero bat yung puso ko di man lang magawang magalit sayo.
kahit kaunti...pero ikaw?manhid ka ba talaga o sinasadya mo.
panong pahirap pa ba gusto mo...lahat sinusunod ko!
lahat mali..wala na akong narinig na papuri..puro pagdududa
at kawalan ng tiwala.kung sasabihin mo naman na hindi na ako.....
ok lang naman eh...i will set you free!pero hindi eh,,,nililito mo isip
at puso ko.....bigla kang nawala tapos bigla kang magbabalik...
at sasabihin mo na di ka nawala?ano yun!taguan?pinaglalaruan mo ba
damdamin ko....kasi alam mo na mahal na mahal kita.pero alam mo..
napapagod na din yata ang puso ko.pero bat ganun...pati utak ko
umaayon na din sa puso ko...hindi ka kayang kalimutan.kailan ba matatapos to?
paghihirap ko...hanggang maubos ba ang pagpatak ng luha ko?
katangahan ba talaga tong pagmamahal ko sa'yo?
sana nga tuloy-tuloy ka na lang nawala....hindi ganito.
lalo ka lang napapamahal sa akin....habang sobra akong nasasaktan!!
sana naman maramdaman mo mga paghihirap ko....
kasi sa kabila ng mga pinaparamdam mo....ikaw pa rin...
ikaw lang di ko rin maintindihan sarili ko..
hindi ko magawang ika'y kalimutan.
No comments:
Post a Comment