Tandang-tanda ko pa nuong ako'y bata pa....
Ako ang panganay sa aming pamilya...
kami'y puro babae..walang lalaki kahit isa...
tanging si Ama..nagsilbing kuya ng pamilya.
Lumaki kami sa hirap sa kabukiran namulat...
masayang namumuhay kahit sa materyal na bagay ay salat....
Laging sinasambit magsipag-aral kayo anak...
lalo na ikaw Ih-anne..ng sa kahirapan tayo'y maiangat.
Taglay mo'y talinong di mananakaw ninuman...
kaya't sikapin mong makatapos ng pag-aaral...
sa pamamagitan ng martilyo ko..akin kang igagapang...
pangarap ko'y makita kang nakaangat sa pedestal.
Kapag ika'y nakatapos at kumikita na ng pera..
kami ng iyong inay iyong matutulungan na....
kaya kami'y nagsisikap upang makatapos ka....
isantabi ang pag-ibig..iyan ay makapaghihintay iha!
Binalewala pa rin kanyang mga sinasabi....
sadya ngang nasa huli palagi ang pagsisisi.....
nahulog ang loob sa isang maling lalaki...
pagsisikap ni ama..wala ring nangyari.
kaya't mga kabataan makinig sa pangaral...
wag mamasamain sinasabi ng magulang....
wala silang hinangad kundi iyong kabutihan....
sundin mga pangaral..para sa iyong kinabukasan.
Ama kung saan ka man ngayon naroroon....
Mga pangaral mo'y pinakiggan ko sana noon....
disinsana'y di ako naghihirap sa ngayon....
kung magagawa ko sana..ibalik muli ang kahapon.
kung pinakinggan ko lang sana mga pangaral ni ama....
ngayon napagtanto tama mga salita nya....
kung pwede lang sana at pwedeng ituwid pa....
aking susundin..di magdadalawang salita sya.
Ama..kung saan ka man ngayon naroroon....
sana'y narito ka...sakit ng loob isusumbong...
gaya ng dati...paglalambing ko sa'yo noon....
sinasabi ko ang lahat..habang sayo'y nakakalong.
MIss ko mga biruan ng ating buong pamilya....
masayang sama-sama skahit naghihirap pa.....
sayang nga lang at sandali ka lang namin nakasama.....
maaga kang kinuha..ng AMA ng balana.
No comments:
Post a Comment